Tadeusz Franciszek Wiśniewski

dr inż. nauk technicznych

ur. 04.01.1924 r. w Warszawa, zm. 16.10.2015 r.

Specjalność

Alma Mater

Uczelnia przyznająca doktorat

Data uzyskania doktoratu

Biografia

W latach 1941-1943 pobierał nauki na tajnych kompletach Politechniki Warszawskiej, ukończył tzw. Kursy Jagodzińskiego Wydziału Mechanicznego PW. Przez kolejne dwa lata walczył w oddziale partyzanckim. W 1945 rozpoczął studia na Wydziale Inżynierii Lądowej Politechniki Warszawskiej, które ukończył w 1950 z tytułem magistra budownictwa lądowego. W 1975 otrzymał stopień doktora nauk technicznych.

Na Politechnice Warszawskiej zajmował się normalizacją budownictwa oraz pracami dydaktyczno-naukowymi. Pełnił kolejno funkcje: asystenta, wykładowcy, a w latach 1970-1989 st. wykładowcy. Prowadził również zajęcia w filiach PW w Olsztynie, Lublinie oraz w Wieczorowej Szkole Inżynierskiej w Warszawie.

Równolegle do kariery naukowej, rozwijał się zawodowo. Pracował w renomowanych biurach projektowych m.in. w Pracowni ZOR pod kierownictwem prof. Syrkusa i w Biurze Studiów i Projektów Typowych Budownictwa Przemysłowego BISTYP w Warszawie.

Wykonał 22 prace naukowo – badawcze i doświadczalne w zakresie budownictwa. W tej dziedzinie uzyskał też 6 patentów. Brał udział w delegacjach zagranicznych, podczas których pracował m.in. w Afryce (Nigeria, Tunezja). Był docentem kontraktowym Enit-Ecole Nationale d’Ingenieurs a’Tunis.

Przez prawie całe życie aktywnie działał w Związku Harcerstwa Polskiego. Należał do klubu b. Żołnierzy Batalionu Zośka, Stowarzyszenia Szarych Szeregów i Światowego Stowarzyszenia Żołnierzy Armii Krajowej.

Został pochowany z honorami wojskowymi i harcerskimi na Cmentarzu Bródnowskim (kw. 36-F)^[2].

Członkostwa

• 1948-2000 - członek Polskiego Związku Żeglarskiego
• od 1958 - członek Polskiego Związku Inżynierów i Techników Budownictwa
• 1966–1972 - przewodniczący Sekcji Budownictwa Przemysłowego w Komitecie Realizacji Produkcji Budowlanej przy Zarządzie Głównym PZITB
• 1971–2000 - członek Komitetu Nauki PZITB przy Zarządzie Głównym PZITB^[2]

Nagrody, wyróżnienia, odznaczenia

Za swoje zasługi był wielokrotnie odznaczany, otrzymał m.in.:

• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
• Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski
• Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (2014)
• Krzyż Walecznych
• Srebrny Krzyż Zasługi
• Krzyż Partyzancki
• Warszawski Krzyż Powstańczy
• Krzyż Armii Krajowej
• Medal Wojska
• Medal Za udział w wojnie obronnej 1939
• Medal za Warszawę 1939-1945
• Medal Zwycięstwa i Wolności 1945
• Harcerski Krzyż Zasługi
• Krzyż za Zasługi dla ZHP z Rozetą i Mieczami
• Złoty Krzyż Zasługi ZHP
• Złotą Honorową Odznakę Zasłużony dla Warszawy i Mazowsza
• Odznakę Akcji Burza AK
• Medal IV Wieki Stołeczności Warszawy
• Srebrną i Złotą Honorową Odznakę PZITB

W 2014 otrzymał awans na stopień podpułkownika Wojska Polskiego.

Za wybitne osiągnięcia w projektowaniu i rozwoju budownictwa oraz za prace naukowo badawcze został uhonorowany nagrodami Komitetu Budownictwa i Architektury, Ministra Budownictwa i Przemysłu Materiałów Budowlanych, Ministra Nauki Szkolnictwa Wyższego i Techniki oraz Rektora Politechniki Warszawskiej. Otrzymał też 13 nagród za postęp techniczny i oszczędności uzyskane w projektach oraz za typizację w biurach projektowych^[2].

Działalność

Tadeusz Wiśniewski był miłośnikiem żeglarstwa i sportów zimowych^[2]. Posiadał stopień Jachtowego Kapitana Żeglugi Wielkiej^[3].

Przez prawie całe życie aktywnie działał w Związku Harcerstwa Polskiego. Należał do klubu b. Żołnierzy Batalionu Zośka, Stowarzyszenia Szarych Szeregów i Światowego Stowarzyszenia Żołnierzy Armii Krajowej.

Przypisy

1. 1. Pożegnaliśmy Tadeusza Wiśniewskiego. Biuletyn Politechniki Warszawkiej.
   2. Kotuszewski Wacław Edward, Zagórski Zygmunt. Doc. dr inż. Tadeusz Franciszek Wiśniewski (1924–2015). „Przegląd budowlany”. 1, s. 56, 2016.
   3. Nekrologi. Tadeusz Franciszek Wiśniewski.

Niniejszy artykuł powstał z myślą o umieszczeniu go w Wikipedii. W związku z tym udzielana jest zgoda na jego wykorzystanie na licencji Creative Commons: uznanie autorstwa, na tych samych warunkach.