Prof.
ur. 15.09.1911 r. w Warszawa, zm. 26.01.1987 r. w Warszawa
Dziekan, prodziekan Wydziału Mechanicznego Technologicznego PW, prorektor Politechniki Warszawskiej.
Tadeusz Puff – ur. 15. IX. 1911 w Warszawie, zm. 26. I. 1987 w Warszawie, profesor, dziekan, prorektor, wykładowca Politechniki Warszawskiej, honorowy prezes Rady Stołecznej Naczelnej Organizacji Technicznej.[1]
W 1931 ukończył w Warszawie męskie gimnazjum pod wezwaniem św. Kazimierza. W latach 1931-1932 odbył służbę wojskową w szkole podchorążych piechoty w Świeciu. W 1932 rozpoczął studia na Wydziale Mechanicznym Politechniki Warszawskiej. Po ukończeniu studiów w 1939 podjął swoją pierwszą pracę w Państwowej Fabryce Amunicji w Skarżysku. Czynnie uczestniczył w kampanii wrześniowej w 1939. W czasie okupacji nauczał na tajnych kompletach. Całe swoje życie zawodowe poświecił Politechnice Warszewskiej, był współorganizatorem Wydziału Mechanicznego Technologicznego, a także jednym z pierwszych samodzielnych pracowników Katedry Technologii Budowy Maszyn.
W 1980 zespół kierowany przez T. Puffa otrzymał nagrodę „Mistrza Techniki” za opracowanie automatu do montażu dźwigni zaworowych, który został wykonany na zamówienie Fabryki Samochodów Osobowych FSO. Prężnie działał w stowarzyszeniach inżynierskich - Naczelnej Organizacji Technicznej NOT oraz w Stowarzyszeniu Inżynierów i Techników Mechaników Polskich SIMP. Współtwórca konkursu „Mistrz Techniki”.
Profesor Tadeusz Puff zmarł 26 stycznia 1987 w Warszawie, został pochowany na Cmentarzu Bródnowskim w Warszawie (zaraz koło bramy od ul. Wysockiego ) kwatera 100A-VII-2.
Został odznaczony:
Niniejszy artykuł powstał z myślą o umieszczeniu go w Wikipedii. W związku z tym udzielana jest zgoda na jego wykorzystanie na licencji Creative Commons: uznanie autorstwa, na tych samych warunkach.