Maciej Bossak

Prof. dr hab. inż.

ur. 06.05.1935 r. w Warszawa

Specjalność

specjalista w zakresie mechaniki komputerowej i mechaniki uderzenia

Alma Mater

Politechnika Warszawska

Data profesury

1987

Biografia

Maciej Bossak – ur. 5 maja 1935 r. w Warszawie, wykładowca, Politechniki Warszawskiej, od 1990 r. dyrektor Instytutu Mechaniki i Konstrukcji Politechniki Warszawskiej.

W 1959 r. ukończył Wydział Mechaniczny Konstrukcyjny Politechniki Warszawskiej. W 1970 r. na Wydziale Mechanicznym Energetyki i Lotnictwa PW obronił rozprawę doktorską pt. ”Teoretyczne i doświadczalne opracowanie metody wyznaczania dynamicznych własności konstrukcji”. Jego rozprawa habilitacyjna, którą obronił na tym samym wydziale, nosiła tytuł ”Dynamika układów wstępnie obciążonych”. W 1987 r. otrzymał tytuł profesora nauk technicznych. Po ukończeniu studiów rozpoczął pracę jako starszy konstruktor w zespole opracowującym konstrukcję i dozorującym budowę koparki KM 250 w Warszawskich Zakładach Budowy Urządzeń Przemysłowych im. K. Waryńskiego. W latach 1961-1974 pracował w Katedrze Mechaniki Wydziału Mechanicznego Energetyki i Lotnictwa Politechniki Warszawskiej. W latach 1971-1973 przebywał na stażu naukowym w Wielkiej Brytanii. Rok później rozpoczął pracę jako docent w Instytucie Lotnictwa Politechniki Rzeszowskiej. W latach 1977-1990 pracował w Przemysłowym Instytucie Maszyn Budowlanych, gdzie zajmował następujące funkcje – kierownika Zakładu Komputerowego Wspomagania Projektowania, kierownika Ośrodka Komputerowego Wspomagania Prac Inżynierskich oraz zastępcy dyrektora ds. naukowych. W latach 1975-1977 odbył staże i praktyki zawodowe za granicą, m.in. w Niemczech w firmie IKOSS, w Norwegii w firmie KIK, a także w Michigan State University USA. W latach 1982-1992 pracował na stanowisku głównego doradcy technicznego przy projektach Organizacji Narodów Zjednoczonych ds. Rozwoju Przemysłu (UNIDO). W październiku 1990 rozpoczął pracę w Instytucie Mechaniki i Konstrukcji PW na stanowisku dyrektora. Od 1993 sprawował także funkcję kierownika Zakładu Technik Uzbrojenia. Zainteresowania naukowo – badawcze M. Bossaka odnoszą się zachowań odkształcalnych konstrukcji poruszających się w gazie lub opływanych przez niego – aeroelastyczność, czy też do zachowań materiałów i konstrukcji w warunkach ekstremalnych – akrologia.[1][2]

Stanowiska

starszy konstruktor w zespole opracowującym konstrukcję i dozorującym budowę koparki KM 250 w Warszawskich Zakładach Budowy Urządzeń Przemysłowych im. K. Waryńskiego,
1974 -1977 docent w Instytucie Lotnictwa Politechniki Rzeszowskiej,
1977-1990 kierownik Zakładu Komputerowego Wspomagania Projektowania, kierownik Ośrodka Komputerowego Wspomagania Prac Inżynierskich , zastępca dyrektora ds. naukowych w Przemysłowym Instytucie Maszyn Budowlanych,
1982-1992 doradca techniczny przy projektach Organizacji Narodów Zjednoczonych ds. Rozwoju Przemysłu (UNIDO),
1990 dyrektor Instytutu Mechaniki i Konstrukcji Politechniki Warszawskiej,
1993 kierownik Zakładu Technik Uzbrojenia PW.[1][2]

Członkostwa

członek Senatu Politechniki Warszawskiej,
członek Uczelnianej Komisji Wyborczej PW,
członek Senackiej Komisji ds. Współpracy z Zagranicą PW ,
członek Senackiej Komisji ds. Kadr PW,
członek Towarzystwa Naukowego Warszawskiego,
członek Sekcji Mechaniki Analitycznej Komitetu Mechaniki Polskiej Akademii Nauk PAN,
członek Sekcji Metod Komputerowych Komitetu Mechaniki PAN,
członek Rad Naukowych Instytutu Mechanizacji Budownictwa i Górnictwa Skalnego i Instytutu Organizacji Przemysłu Maszynowego ORGMASZ,
członek, założyciel Towarzystwa Przetwarzania Obrazów ,
delegat Polski do NATO Research and Development Organization,
1992-1995 członek Rady ds. Nauki przy Prezydencie Rzeczypospolitej Polskiej.[1][2]

Nagrody, wyróżnienia, odznaczenia

Otrzymał m.in.:

1970 nagrodę Przemysłu Lotniczego,
1973 nagrodę Institution of Mechanical Enginees w Wielkiej Brytanii James Clayton Award ( wraz z O.C. Zienkiewiczem) za pracę w dziedzinie zastosowań metody elementów skończonych,
1975 nagrodę Ministra Przemysłu Maszynowego,
Krzyż Kawalerski Orderu Odznaczenia Polski,
Złoty Krzyż Zasługi,
Srebrny Krzyż Zasługi,
Medal Komisji Edukacji Narodowej,
Złoty Medal za Zasługi dla Obronności Kraju.[1][2]

Wybrane publikacje

Wydał ok.73 publikacji m.in:

„Free Vibrations of Initilly Stressed Solids”, współautor O.C. Zienkiewicz, 1973
„An Alpha Modification of Mewmark’s Method”, współautorzy W.L. Wood, O.C. Zienkiewicz, 1980,
„Design and Manufacture of Sub-calibre Projectiles”, 2001.

Współautor 8 książek m.in:

“Metoda elementów skończonych” 1976,
„Obrona Polski dziś i jutro”, 1993.
„Przedsiębiorstwo w procesie globalizacji” 2001.[1][2]

Linki zewnętrzne

Przypisy

1. B. Nowicki, pomoc w przygot. M. Trojanowska, „Biogramy profesorów, docentów i doktorów habilitowanych. Wydziału Inżynierii Produkcji, dawniej Mechaniczny Technologiczny, wyd. Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, Warszawa 2002, s.14-16

2. Bossak Maciej, Instytut Lotnictwa; http://ilot.edu.pl/kadra-naukowa/pracownicy/bossak-maciej/

Niniejszy artykuł powstał z myślą o umieszczeniu go w Wikipedii. W związku z tym udzielana jest zgoda na jego wykorzystanie na licencji Creative Commons: uznanie autorstwa, na tych samych warunkach.